›
Afgelopen weekend, in de nacht van zondag 16 op maandag 17 juni, is het noordelijke dek van de Schipholbrug ingehesen. ‘Een enorme opluchting dat ie erin ligt’, aldus Johan Veldman, hoofduitvoerder bij de werkzaamheden aan de Schipholbrug. Op dinsdagmiddag zit hij, na een lang weekend werken, weer fris en fruitig aan de vergadertafel in de keet. ‘Het was een spannend weekend, maar het is ons gelukt. Ik ben ontzettend trots op het hele team.’
Hoe was jouw week?
‘Vorige week was een spannende week. Dat begon al op woensdag. Door de windverwachting was het onzeker of en wanneer het dek zou komen. Het noordelijk dek is 17,5 meter bij 36,5 meter en werd over het water, staand, aangevoerd. Dat was nodig omdat het transport anders niet door sluizen en bruggen paste. Vooraf zijn verschillende schuilhavens aangewezen mocht de wind tijdens het transport, dat twee dagen duurde, aantrekken. Gelukkig is dat niet gebeurd en kwam het schip vrijdagmiddag aan.’
Johan Veldman
Wat gebeurt er op het moment dat het dek bij jullie op locatie is?
‘We volgen het natuurlijk op de voet. Als ie dan aan komt varen, is dat indrukwekkend en ook voor iedereen een opluchting. We gaan natuurlijk gelijk van start. Omdat de wind op zaterdagochtend alweer aan zou trekken, moest het dek vrijdag zo snel, maar veilig, mogelijk naar de noordkant gevaren worden om het op een veilige, windvrije, plek neer te leggen. Namelijk tussen de twee landhoofden. Hiervoor moest wel eerst de tijdelijke brug aan de zuidkant, die we eind vorig jaar gebouwd hebben, gedemonteerd en omhoog gehesen worden én het huidige zuidelijke dek moest omhoog. En dat kan alleen als de A9 dicht is. Vandaar dat er, na veelvuldig overleg en afstemming, besloten is om de A9 richting Utrecht om 20.00 uur dicht te doen, net na de avondspits.’
De weg eerder dicht dan gepland, dat lijkt me best veel geregel?
‘Het eerder afsluiten van de weg is voor de collega’s van verkeer, zowel vanuit Rijkswaterstaat als VeenIX, echt aanpoten. Er moeten extra mensen opgetrommeld worden om de maatregelen op de weg te zetten, borden moeten worden aangepast of afgeplakt, afstemming met de verkeerscentrale, busmaatschappijen en de nood- en hulpdiensten informeren en omliggende bedrijven zoals Schiphol, communicatie naar de weggebruikers en zo kan ik nog wel even doorgaan.’
Vrijdagnacht is het dek naar de noordkant gevaren. Wat gebeurde er daarna?
‘Dat klopt. Op het moment dat de weg dicht is, gaat er een bak adrenaline door iedereen heen want het hele team heeft als doel om alles geregeld te krijgen voordat de wind aantrekt. In de vroege ochtend van zaterdag 15 juni is het dek naar de noordkant gevaren en daar afgemeerd. En vanaf dat moment was het afwachten. Dat betekent natuurlijk niet letterlijk afwachten. Je bent continue bezig met monitoring, overleg voeren, scenario’s uitwerken, afstemmen. Maar ook de kraan die gebruikt was voor het hijsen van de tijdelijke brug moest afgebroken en weer opgebouwd worden voor het hijsen van het noordelijke dek. Het team van Roads was zaterdagochtend direct alweer bezig met de zuidelijke rijbaan herstellen: reparaties, asfalteren, barriers terugzetten. Alles om te zorgen dat, zodra het grote dek ingehesen is, de weg zo snel mogelijk weer open kan.’
En toen kwam het verlossende woord: zondagnacht hijsen
‘Zondagochtend hadden we overleg en is inderdaad besloten, op basis van de windverwachting, om zondagnacht te gaan hijsen. De voorbereidingen beginnen dan natuurlijk al veel eerder. En om 0.00 uur hadden we de kick off: we bespreken dan nog een laatste keer alles door met het hele team. Op basis van de windverwachting is een hijsplan opgesteld en dat wordt gedeeld. Iedereen weet zijn rol. Ook wordt aangegeven dat het van belang is om de A9 zo snel mogelijk open te stellen, maar daarboven staat veilig werken dus de focus lag in de nacht op het veilig afronden van de hijsactie.’
Zo’n dek weegt 436 ton toch?
‘Daarom werkten we met vier kranen: een 700 tons, 650 tons en twee 500 tons. Met vier kranen tegelijk hijsen is echt bijzonder. Er is een lifting operator aanwezig die continue in contact staat met de vier kraanmachinisten; jij zoveel procent bijstellen, jij zoveel. Net zolang tot het dek op zijn plek ligt. Het is precisiewerk, er mag niks fout gaan.’
En dan ligt het dek erin. Een feestelijk moment?
‘Zodra de hijskranen losgekoppeld worden van het dek, is er euforie. Maar dat is van korte duur want de A9 moet zo snel mogelijk open. Iedereen is zich daar van bewust en er wordt dus ook met man en macht gewerkt om het liefst voor de ochtendspits klaar te zijn. Helaas lukte dat niet.’
Op de vraag of er maandag stil gestaan is bij het succesvol afronden van de hijsactie is Johan kort: ‘Tuurlijk is er een moment van opluchting en blijdschap maar we moeten ook direct weer door. Medio augustus moet al het verkeer over de noordkant, dus over het nieuwe brugdek, gaan rijden. En voordat dit kan, moet er nog heel veel gebeuren.’
Wat is je bijgebleven van afgelopen week en het weekend?
‘Het laat maar weer eens zien hoe hecht we als team zijn en wat een werk we met z’n allen kunnen verzetten in korte tijd. Afgelopen weekend waren er in verschillende shifts rond de 70 mensen aan het werk. We hebben dit echt met elkaar gedaan, iedereen is even belangrijk. Ook de betrokkenheid van de collega’s van Rijkswaterstaat en VeenIX (andere teams) is fijn. Veel van hen kwamen zondagnacht kijken. Uiteindelijk is het voor iedereen die aan het project werkt een bijzonder werk en een belangrijke mijlpaal.’
Op maandagochtend na een lang weekend werken naar huis, dinsdagochtend weer op je post. Is er ook ruimte voor ontspanning?
‘Zeker! Ik werk als vrijwilliger bij de KNRM (Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij). Op maandagavond hebben we altijd een oefenavond. Dat is voor mij echt een uitlaatklep. Even met hele andere dingen bezig zijn, ook in teamverband. Dat zorgt voor mij voor afwisseling en ontspanning.’
Het inhijsen van het dek leverde prachtige beelden op.
