›
De A9 tussen Badhoevedorp en Holendrecht, die in opdracht van Rijkswaterstaat verbreed wordt, doorsnijdt het Amsterdamse Bos. Met aan beide kanten van de A9 de door velen gekoesterde fl ora en fauna, is de verbreding van de weg ter plaatse van het bos een uitdagende en precaire klus. Naast natuur, moet ook rekening worden gehouden met de wegen en watergangen die ter hoogte van het bos onder de snelweg doorgaan.
Hannah Gutjahr (Omgevingsmanager) is sinds september vorig jaar namens A9- aannemer VeenIX de spreekwoordelijke spin in het web als het aankomt op de coördinatie van de werkzaamheden in en rond het bos.
Natuurbehoud
Ze legt uit dat in de planning van het A9- project van meet af aan zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met de natuurwaarden van het bos en het behoud daarvan. Zo is de tijdelijke bypass, waar nu het verkeer overheen rijdt, bewust aan de zuidzijde aangelegd (rechts op de luchtfoto), omdat daar minder bomen stonden en er dus minder gekapt hoefde te worden. ‘Daarbij is er zo krap mogelijk gekapt, dat wil zeggen dat er alleen bomen zijn gekapt wanneer echt noodzakelijk en ‘twijfelgevallen’ zijn blijven staan. Soms komt het voor dat een boom dan alsnog gekapt moet worden. Hier stem ik dan over af met het bos. Beleid is dat alle bomen die gekapt worden, worden gecompenseerd,’ zegt Hannah. Ze geeft nog enkele voorbeelden: ‘Diverse beuken langs het traject zijn in speciale doeken gewikkeld om ze te beschermen. Maar ook wordt rekening gehouden met het gebruik van kunstlicht. Het bos moet ‘s nachts zoveel mogelijk donker blijven, voor bijvoorbeeld de vleermuizen die in het gebied leven.’
(tekst loopt door onder de afbeelding)
Natuurvriendelijke oever
Verder wordt bij een deel van de sloten en vaarten in het bos een natuurvriendelijke oever aangelegd. ‘We hadden uiteindelijk meer vierkante meters nodig voor watercompensatie en het Amsterdamse Bos wil altijd meer ecologische waarde. Met de aanleg van een natuurvriendelijke oever langs de Ringvaart konden we tot een win-winsituatie komen,’ zegt Hannah, die minimaal eens in de twee weken overleg heeft met de Amsterdamse Bos-organisatie, een van de vele belanghebbenden in het gebied. Hannah vervult vanuit VeenIX een uitdagende rol als belangenbehartiger tussen diverse partijen. ‘Een snelweg en een bos, de tegenstelling van belangen kan haast niet groter zijn,’ zegt Hannah.
Bereikbaarheid
Het bos moet tijdens de werkzaamheden zo toegankelijk mogelijk blijven voor gebruikers. De vier onderdoorgangen onder de A9 ter hoogte van het bos, vormen voor de bezoekers van het bos belangrijke water- en wegverbindingen. De viaducten aldaar worden allemaal vernieuwd en verbreed en dus valt er niet aan te ontkomen dat de onderdoorgangen geregeld moeten worden afgesloten, maar dat mag natuurlijk niet te lang en ook niet allemaal tegelijk. De afspraak is bijvoorbeeld dat naast elkaar gelegen onderdoorgangen niet gelijktijdig afgesloten mogen worden. Gemotoriseerd verkeer, fietsers, voetgangers, ruiters en vaarverkeer moeten allemaal hun weg kunnen vinden.
Afspraken maken
Hannah heeft iedere dag tal van zaken te managen en af te stemmen. Van de planning en communicatie op de werkvloer tot overleg met partijen als het Amsterdamse Bos, Rijkswaterstaat en gemeenten Amstelveen & Haarlemmermeer. Maar ook de maneges in het bos (wiens ruiters de ruiterpaden berijden), de scoutingclubs (die met bootjes de vaarwegen gebruiken), diverse bos-ondernemers (zoals de geitenboerderij en het pannenkoekenrestaurant) en ook het Shell-tankstation langs de A9 moeten worden geïnformeerd of afspraken mee gemaakt worden.
Evenementen en festivals
En dan zijn er nog diverse gebeurtenissen in het bos zoals evenementen en festivals met grote bezoekersstromen – waar rekening mee moet worden gehouden. ‘Tijdens de bloeiperiode van het Bloesempark in maart, waarvan de exacte periode niet te voorspellen is, stonden we bijvoorbeeld voor fl inke uitdagingen omdat ons werk zo gepland moest worden dat alle onderdoorgangen open waren. En straks staat het festivalseizoen weer voor de deur, ook dan houden we rekening met afsluitingen en maken ruimte vrij voor de uitstroom van de festivalgangers‘ zegt ze. Maar Hannah laat zich er niet door afschrikken en geniet van haar rol als duizendpoot: ‘De strakke planning, de beperkte werkruimte en de vele betrokken partijen maken het tot een uitdagende puzzel!’
