Arnold Nieuwstad heeft een bijzondere interesse voor verkeersveiligheid en woont al 65 jaar in Amstelveen. Met zijn kenmerkende kritische belangstelling volgt hij ook de nieuwe werkzaamheden voor de A9 op de voet.
“Waarom zijn jullie bij het Spoorviaduct zand aan het opbrengen, als je het later weer weg moet graven? En hoe pakken jullie het aan bij de Keizer Karelweg, waar een nieuwe kruising komt?” Enkele vragen waarmee Arnold Nieuwstad (1941) naar het belevingscentrum Amstelveen InZicht kwam. Beide vragen werden naar tevredenheid beantwoord, hoewel de uitleg over het Spoorviaduct hem wat verbaast. “Dat zand had als doel om de bodem te laten inklinken. Daar heb ik ook aan gedacht ja, maar ik had niet verwacht dat dat na meer dan vijftig jaar nog niet was gebeurd.”
Nieuwstadrotonde
Waar komt zijn affiniteit met bouwen en verkeersveiligheid vandaan? “Dat zat er al vroeg in,” zo begint de Amstelvener. “Op de lagere school kregen we verkeersexamen van een politieagent in uniform. Dat was heel indrukwekkend. Na tien minuten zei oom agent tegen mij: ga jij maar weg, jij weet alles al. Toen was ik al erg geïnteresseerd in verkeer, en in hoe dingen worden opgelost. Ik ben later in mijn leven voorzitter van Wijkplatform Elsrijk geweest, waarmee ik me heb ingezet tegen gevaarlijke verkeerssituaties. Over een bepaalde rotonde, waar ik vreselijk op heb aangedrongen, riepen mensen dat ze die eigenlijk hadden moeten omdopen tot Nieuwstadrotonde”, vertelt hij lachend.
A3
Eind jaren zestig legde Rijkswaterstaat het deel van de A9 tussen Haarlem en Aalsmeer aan, en dus ook het stuk tussen de knooppunten Badhoevedorp en Holendrecht. “Het gigantische viaduct bij de Burgemeester Boersweg, afslag 4 Ouderkerk aan de Amstel, is zo breed omdat daar de A3 onder de A9 door zou lopen. Daar zou knooppunt Amstelplein komen. Maar de A3, die tussen Amsterdam en Rotterdam zou lopen, is er nooit gekomen. Van die breedte hebben ze nu gebruikgemaakt door alles heel ruim op te zetten. En straks wordt het viaduct verder verbreed.”
Spoorviaduct
Hij herinnert zich nog informatieavonden in de jaren negentig over de verbreding van de A9. “Ik weet nog dat het me opviel dat ze zich druk maakten om het gebrek aan ruimte in de Bijlmer, waar een tunnel moest komen voor de A9. Terwijl dat naar mijn mening makkelijk kon. In Amstelveen was dat veel moeilijker, dáár was het juist erg smal. Dat lossen we wel op, zeiden ze dan. Dat verbaasde mij. En nu moeten ze het spoorviaduct over de A9 bij het Kazernepad en Amsterdamseweg verbreden, dat zijn nu de smalste punten van de A9.”
Stoomlocomotief
Dat brengt hem bij het volgende weetje. “Weet je waarom die spoorbaan daar ligt? Dat was sinds begin jaren vijftig een verbinding van Amsterdam naar Utrecht, via Aalsmeer, Uithoorn, Mijdrecht en Vinkeveen, waar de spoorlijn de A2 kruiste. Ja, dat hoor je goed: we hadden een rijksweg met slagbomen, tot halverwege de jaren tachtig! Ik heb daar weleens stilgestaan op de weg, en dan kwam er een stoomlocomotief voorbij. Met een rij auto’s achter je, tot ergernis van iedereen. Dat is een deel van hetzelfde spoorlijntje waar de A9 nu onderdoor loopt; toch een stukje historie van Amstelveen… In de jaren 90 was er nog even sprake van om de spoorlijn weer tot leven te roepen. Maar dat ging niet door.”
Omlegging bij Badhoevedorp
Ook bij de recente omlegging van de A9 bij Badhoevedorp heeft Arnold zich laten horen. “Ik ben toen bij een inspraakavond van Rijkswaterstaat geweest. Voor de omlegging werd een noodverbindingsweg gemaakt van de A4 naar de A5. Ik stelde voor om dit definitief te maken en de huidige situatie niet te bouwen. Dat voorstel is ook in het rapport terechtgekomen. Dat was wel een stukje erkenning. Mijn oplossing was ook goedkoper.” Tot dan toe gebeurde het niet vaak dat Arnold van de lokale overheid waardering kreeg voor zijn ideeën. “Het is veel leuker als je er als betrokken burger in meegenomen wordt. Maar het gaat me niet om mezelf, hoor. Het gaat mij om de verkeersveiligheid en de burgers.”